Zdanie »Wir vergeben und bitten um Vergebung / Przebaczamy i prosimy o przebaczenie« zmieniło wszystko w relacjach polsko-niemieckich dało szansę na budowanie dialogu – w 57. rocznicę wystosowania orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich pamiętamy o autorze kard. Kominku i jego dziedzictwie.

W uroczystości udział wzięli Arcybiskup Józef Kupny, Zastępczyni Konsula Generalnego Niemiec we Wrocławiu Jana Orlowski, Radni Miejscy – Przewodniczący Sergiusz Kmiecik oraz Bohdan Aniszyczyk, przedstawiciele Obserwatorium Społecznego z prezesem ks. prof. Grzegorzem Sokołowskim, klerycy Metropolitalnego Wyższe Seminarium Duchownego we Wrocławiu oraz pracownicy Centrum Historii Zajezdnia.

Jako pierwszy głos zabrał Metropolita Wrocławski: – Stoimy w miejscu szczególnym miejscu ten pomnik kardynała Kominka przypomina jak ważne jest pojednanie, jak ważny jest pokój. Jaką wartością jest pokój dla wszystkich i dlatego też w tych niespokojnych czasach i teraz, szczególnie kiedy toczy się wojna. Chcemy właśnie o ten pokój na świecie, szczególnie o pokój w Ukrainie się pomodlić.

Profesor Kucharski przedstawił zgromadzonym rys historyczny: W 1965 roku podczas czwartej sesji Soboru Watykańskiego II 20 lat po II wojnie światowej polscy biskupi wystosowali kilkadziesiąt listów zapraszających na milenium chrztu Polski. Wysłano te listy na cały świat. Próbowano zaprosić do tej uroczystości cały świat, ale tylko jeden dokument orędzie do biskupów niemieckich zmienił świat. Ten dokument został napisany w języku niemieckim przez wrocławskiego arcybiskupa Bolesława Kominka. List ten jest bardzo obszerny dokument, ma kilkanaście stron. Przedstawiono w nim 1000 lat relacji polsko-niemieckich. Ale tylko jedno zdanie z tego dokumentu »Wir vergeben und bitten um Vergebung / Przebaczamy i prosimy o przebaczenie« zmieniło wszystko w relacjach polsko-niemieckich dało szansę na budowanie dialogu. Chcemy powiedzieć, że ten dokument to jest element europejskiego dziedzictwa. Podejmujemy zresztą działania, aby zostało to dostrzeżone także poza granicami Polski. Uważamy, że pojednanie polsko-niemieckie, nad którym cały czas trzeba pracować, jest fundamentem dla Zjednoczonej Europy.

Następnie wystąpił ks. prof. Grzegorz Sokołowski, prezes Fundacji Obserwatorium Społeczne, który podczas swojego przemówienia pokreślił jak ważna dla pamięci o historii jest współpraca: – cieszę, że mogę dziś tu być przy tym pomniku. Chciałem podkreślić, że zarówno on jak i trwanie pamięci o kardynale Kominku jest wynikiem współpracy i władz kościelnych i władz samorządowych miasta Wrocławia. Dzięki zaangażowaniu księdza Arcybiskupa, dzięki zaangażowaniu władz miejskich pamięć trwa, rozwija się i podejmowane są różnego rodzaju inicjatywy. Ten pomnik jest wyrazistym znakiem tej współpracy i zaangażowania władz kościelnych i władz samorządowych. Dzięki tej współpracy kard. Kominek, dalej jest znany a pamięć o nim i jego dziele nie przemija. Profesor Wojciech Kucharski przed chwilą mówił o pojednaniu. To zadanie wzięło się z realizacji soborowej idei dialogu. Kominek był bardzo mocno zaangażowany w sobór watykański II, choć nie uczestniczył we wszystkich sesjach soborowych, żył tym soborem i jednym z haseł soborowy był dialog i myślę, że też Kominek zachęca nas do dialogu. Dzisiaj stojąc tutaj przy jego pomniku, składając kwiaty, modląc się też módlmy się o ten dialog na różnych płaszczyznach i w naszych rodzinach i w społeczności polskiej i międzynarodowej. Bo ten dialog jest potrzebny i on prowadzi do pokoju. Tego uczy nas Kardynał Kominek – podsumował ks. prof. Sokołowski.

Głos zabrała także Jana Orlowski, zastępczyni Konsula Generalnego Niemiec we Wrocławiu, która podkreśliła, że jest ważny dla niej moment, że może – stać tu przed pomnikiem człowieka, który miał tyle odwagi, że wyciągnął rękę do wrogów. Do ludzi, którzy zniszczyli Polskę przez II światową wojną.- W dalszej części wypowiedzi podobnie jak przedmówcy podkreślała rolę dialogu – trzeba rozmawiać w naszych rodzinach i między naszymi krajami. Trzeba rozmawiać między politykami.

Na koniec zgromadzenie oddali hołd kardynałowi składając kwiaty. Była też okazja do zrobienia pamiątkowej fotografii.

W piątkowy wieczór 28 października 2022 roku wernisażem otworzyliśmy multimedialną sekcję „Powódź 97”, która jest częścią naszej wystawy głównej „Wrocław 1945 i potem”. Otwierając ją dr Marek Mutor, dyrektor Centrum Historii Zajezdnia, wskazał na przełomowe znaczenie kataklizmu z lata 1997 roku w życiu wrocławian.

Powódź – mimo że była wielkim żywiołem – wyzwoliła w nas samych wielkie pokłady solidarności, powiedział na wernisażu dr Marek Mutor, dyrektor Centrum Historii Zajezdnia.

O historii powodzi odrzańskich opowiedział dr hab. Wojciech Kucharski, zastępca dyrektora ds. naukowych Centrum Historii Zajezdnia, zaznaczając, iż historycy, hydrolodzy czy geografowie nie lubią pojęcia „Powódź tysiąclecia”, ponieważ nie wiemy, co działo się przed 1810 rokiem. A dopiero wtedy zaczęto mierzyć stany wody na Odrze. Trudno więc powiedzieć czy to była największa powódź w historii. Od 1810 roku mamy odnotowanych około 40 sytuacji powodziowych, w tym trzy niezwykle katastrofalne:

– w 1813 roku, gdy żywioł zatrzymał wojska napoleońskie,

– w 1854 roku, gdy stany na Odrze wyniosły ponad 7,5 m, a zalanych zostało ok. 1600 km kw. terenów na Dolnym Śląsku,

– w 1903 roku, gdy poziom wody w Odrze przewyższył ten z 1854 r.

W okresie międzywojennym mamy odnotowane jeszcze 7 powodzi, a do 1997 roku – jeszcze 10. Ale pamięć o nich w naszym mieście nie przetrwała. Dopiero powódź z 1997 roku wryła się w historię Wrocławia.

Powódź z 1997 roku jest niezwykle ważna z punktu widzenia budowy tożsamości Wrocławia, ponieważ wielu z nas zrezygnowało wtedy ze swoich planów, aby zatroszczyć się o miasto. I tak naprawdę o tym jest ta wystawa – o wrocławianach. Pokazuje, co ta powódź zrobiła z nami, z mieszkańcami Wrocławia i regionu, powiedział dr hab. Wojciech Kucharski.

I do takiej opowieści Was zapraszamy.

Fot. Michał Nowak

Z okazji 25-tej rocznicy powodzi we Wrocławiu, która miała miejsce w lipcu 1997 roku, Centrum Historii Zajezdnia przygotowało wyjątkową wystawę czasową „Odra most, Odra granica”. Podczas dzisiejszego wernisażu gościliśmy jednego z autorów wystawy – dr Dariusza Przybytka, który przygotował na tę okazję specjalne, autorskie oprowadzanie. Całość o godzinie 18:00 otworzył dr Marek Mutor – Dyrektor Centrum Historii Zajezdnia.

– Rzadko zdarza się Instytucji zrobić taką wystawę. Mówimy, że mamy tutaj dwa pojęcia: Odra most, Odra granica ale poza tymi dwoma słowami tą wystawę można opisać innymi słowami, oryginał i unikat. Prawie każdy z obiektów który będziemy pokazywać może być tak zdefiniowany. Chociażby z tego względu warto tę wystawę zobaczyć.- powiedział dr hab. Wojciech Kucharski – kurator wystawy.

Unikatowa wystawa eksponuje ważne traktaty i mapy oraz po raz pierwszy zbiera je w jednym miejscu. Te istne dzieła sztuki ukazują Odrę nie tylko jako zabójczy żywioł, ale przede wszystkim rzekę o dużym znaczeniu gospodarczym i politycznym dla historii oraz kultury naszej części Europy. Całość dopełniona nowoczesną instalacją i oprawą świetlną skłania widza do głębokiej refleksji.

– Urzekła mnie ta koncepcja: Odra granica. Odra most. Czas pandemii to moment w którym dość szybko sobie uświadomiliśmy jak bardzo rzeka, jak bardzo te mosty na naszej zachodniej granicy przestały nas dzielić, a jak mocno nas łączą. – powiedział Krzysztof Bramorski – Konsul Honorowy Wielkiego Księstwa Luksemburga.

Na wystawie, którą można zwiedzać do 11 grudnia 2022 roku prezentowany jest m. in.: Układ z Schengen, traktat i układy graniczne dotyczące linii na Odrze i Nysie, najstarsza mapa Śląska oraz przebieg Odry na mapie Ptolemeusza. Ekspozycja, przygotowana przez Centrum Historii Zajezdnia, zebrała te unikatowe zabytki z ponad 8 różnych Instytucji, Muzeów i Uniwersytetów aby opowiedzieć historię Odry.

---

Wystawa dostępna sześć dni w tygodniu (od wtorku do niedzieli). Bilety w cenie 15 zł – normalny, 10 zł – ulgowy do nabycia w kasie Centrum Historii Zajezdnia.

Kolejna edycja konkursu „Namaluj mi historię” już za nami! Otrzymaliśmy wiele wspaniałych zgłoszeń, które można było nadsyłać do 31 lipca. Choć wybór lauratów nie był łatwy, prezentujemy najlepsze otrzymane prace.

W kategorii przedszkolaki:

I miejsce – praca pt. „Płynąc po oceanie chmur” (Gaja Górecka, 5 lat)

II miejsce – praca pt. „Wakacyjna wyprawa” (Oliwia Sosnowska, 6 lat)

III miejsce – praca pt. „Bitwa morska” (Tytus Górecki, 4 lata)

W kategorii klas 1-3:

I miejsce – praca pt. „Rybi welon” (Adam Tomaszewski, 9 lat)

II miejsce – praca pt. „Woda to życie” (Hanna Lewandowska, 8 lat)

III miejsce – praca pt. „Kwiaty w wazonie” (Małgorzata Kuśnierz, 9 lat)

W kategorii klas 4-8:

I miejsce – praca pt. „Woda to życie” (Justyna Turowska, 14 lat)

II miejsce – praca pt. „Z nurtem” (Mieszko Szałek, 12 lat)

III miejsce – praca pt. „Jeziorko w Łagowie” (Hanna Mincer, 12 lat)

Komisja Konkursowa zdecydowała, że wyróżnienie otrzymają prace:

„Na basenie” (Hanna Skrajnowska, 9 lat)

„Talassobofia” (Antoni Winiarski, 11 lat)

Ogromne gratulacje dla wszystkich laureatów! Wasze artystyczne talenty zrobiły na nas niemałe wrażenie. Z opiekunami zwycięzców skontaktujemy się drogą mailową.

Zapraszamy do udziału w konkursie korowodów wrocławskich szkół, który odbędzie się podczas Parady Niepodległości w ramach XIX Radosnych Obchodów Święta Niepodległości 11 listopada 2022.

Konkurs przeznaczony jest dla wrocławskich szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Dla zwycięzców przeznaczono atrakcyjne nagrody!

Termin składania zgłoszeń to 10.11.2022 drogą mailową: katarzyna.jelen@zajezdnia.org.

Ważne dokumenty:

Regulamin konkursu Radosna Parada Niepodległości

Załącznik nr 1 Formularz zgłoszeniowy

Załącznik nr 2 Zgoda na udział

Załącznik nr 3 Zgodna na udział uczestnika pełnoletniego

Zapraszamy również do zapoznania się z naszą ofertą edukacyjną dostępną tutaj.